Oczywiście dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych ale, że kluczową sprawą jest WOLNOŚĆ osoby formowanej, to trzeba się liczyć z oporem materii, co znacznie rozciąga rzecz w czasie.
W pierwszym etapie zwanym ASPIRANTATEM, patrzymy na siebie i w siebie żeby ocenić czy wspólnie mamy szanse podjąć zaproszenie Ducha Świętego do realizowania Jego zamysłu w harmonii i radosnym dziękczynieniu.
Drugi etap, POSTULAT wymaga konkretnej deklaracji kandydatki, która rozeznała w sobie wewnętrzną spójność z naszym charyzmatem. Ten etap to poznawanie z bliska, siostrzanego życia, weryfikacja konkretnych możliwości podjęcia życia wspólnego, modelowania swoich zachowań, docierania się w grupie, odkrywania prawdziwych motywacji. Ta praca nad sobą jest możliwa dzięki stopniowemu wchodzeniu w relację z Jezusem i dzięki uważnemu wpatrywaniu się w Jego Serce. Jednym słowem to czas odpowiadania sobie na pytanie kim jestem i jaka jestem w relacji do siebie, Pana Boga i wspólnoty.
Trzeci etap to NOWICJAT czas uważnego skupienia nad relacją z Jezusem. W tej przestrzeni rozpoczyna się budowanie tego co najważniejsze tzn. głębokiej więzi z Bogiem Ojcem i Oblubieńcem. To szczególny czas oczyszczenia, czas uczenia się ciągłego dialogu z Bogiem, życia w Jego obecności. Kontemplowanie Ojca otwiera na siostry, na wspólnotę, a kontemplowanie Oblubieńca otwiera na miłość miłosierną i macierzyńską. Pomocą w tej drodze są ci, którzy przeszli ją przed nami. Dla nas szczególnie Św. Franciszek z Asyżu oraz nasi założyciele Franciszek M. i Matka Weronika. Poznawanie duchowości, historii i codzienności pokazuje jak praktycznie nabywać ‘’umiejętności świętych’’ .To uczenie się bycia siostrą kapucynką odbywa się pod okiem mistrzyni nowicjatu, która towarzyszy w drodze. Można zawsze liczyć na jej pomoc, wypłakać się w rękaw, ucieszyć osiągnięciami, dzielić radości i troski codziennego życia. Ten etap odbywa się w przeznaczonym do tego domu w Piaskach, trwa dwa lata i kończy się pierwszymi ślubami zakonnymi.
Czwarty etap to JUNIORAT. Rozpoczyna się od przełomowej zmiany. Ze zwykłej, świeckiej dziewczyny, która niczym nie różniła się od rówieśników, stajesz się poprzez śluby zakonne Oblubienicą Chrystusa, i tak naprawdę w twoim życiu wszystko się zmienia. Zaślubione serce strzeże swej niepodzielności, a doświadczenie bycia miłowaną daje siłę do rozdawania tej miłości potrzebującym. To czas wprowadzania w czyn ideałów, które poznane i przemedytowane w nowicjacie mogą praktycznie zaistnieć poprzez konkretne wybory i działania. To podejmowanie konkretnych posług w pierwszej wspólnocie i na zewnątrz, pierwsza praca, pierwsze radości i rozterki. Ten okres trwa od 4 do 8 lat. Powinien doprowadzić do pewnej samodzielności i dojrzałości w tej nowej formie życia. Pomocą jest siostra odpowiedzialna za formację na tym etapie. To ona organizuje różne spotkania formacyjne, które poszerzają wiedzę i umiejętności potrzebne do coraz pełniejszego przeżywania życia konsekrowanego w duchu Św. Franciszka z Asyżu i naszych Założycieli. Pomaga radzić sobie z trudnościami, z przeżywaniem radości i trosk, radzi jak budować dobre relacje we wspólnocie i poza nią. Ten etap kończy się ostateczną odpowiedzią na Bożą miłość, ślubami nie do końca życia ale na zawsze.
Piąty etap FORMACJA CIĄGŁA to czas po ślubach wieczystych. Pielęgnowanie relacji z Oblubieńcem tak by ogień miłości nie wygasał, powracanie do wielkich rzeczy, których Bóg dokonał w życiu, ciągłe uczenie się wspólnoty, troska o Kościół, Zgromadzenie. Przyjmowanie trudów życia z pokorą i radością, bo szkoła świętości to codzienność przeżywana w wierze i miłości.
Jeszcze jedno. Ważną osobą, która łączy wszystkie etapy formacji jest Maryja. To pod Jej sercem nabierało kształtu ludzkie i boskie Serce Jezusa. Przemianę naszego serca należy więc powierzyć Maryi i zaufać Jej bo Ona wie najlepiej jak wychować w nas podobieństwo do Syna.
