Wiele jest książek, artykułów na ten temat, które pewnie szeroko pomagają nazwać pragnienia serca i odkryć swoje życiowe powołanie zarówno do małżeństwa, jak i życia zakonnego. Tutaj znajdziesz kilka krótkich, podstawowych punktów, których nie może zabraknąć na drodze rozeznawania swojej drogi życiowej.
#modlitwa# bez tego ani rusz. Proś Ducha Świętego o światło dla serca. Tak jak potrafisz własnymi słowami lub znajdź konkretną modlitwę. Może być to np:
Panie Jezu Chryste, oświeć mnie, proszę,
światłem Twojego Ducha,
abym właściwie odczytał drogę,
którą chcesz mnie prowadzić.
Daj mi jasność nie tylko umysłu,
ale przede wszystkim serca,
dla rozpoznania tego,
kim jestem, kim mam być
i co mam robić, aby jak najlepiej
zrealizować Twój plan wobec mnie.
Udziel mi także siły
do wytrwałego kroczenia za Tobą
drogą mojego życiowego powołania.
Amen
#Słowo Boże# czytaj je codziennie. Właśnie poprzez Słowo, Bóg mówi do Twojego serca. Słowo jest zawsze aktualne, żywe i skuteczne.
#rozmowa# rozmawiaj z zaufaną osobą o swoich pragnieniach –kierownik duchowy, stały spowiednik lub zaufana osoba, prowadząca życie duchowe.
#odwiedź miejsce# jeśli to możliwe przyjedź w miejsce, odwiedź dom, zgromadzenie, o którym myślisz. Często po takim realnym spotkaniu, rozmowach, uczestnictwie w życiu codziennym sióstr, wiele się wyjaśnia, a serce staje się spokojniejsze.
Trzeba pamiętać, że powołanie to misterium. Nie ma gotowych wzorów czy złotych recept. Pewnie byłoby to wygodne, ale powołanie to wielka tajemnica serc. Jest to spotkanie, które dokonuje się pomiędzy stworzeniem a Stwórcą, pomiędzy Tobą a Bogiem.
Masz pytania, chcesz porozmawiać? Napisz, zadzwoń!
s. Monika Maria Gołaś
e-mail: kapucynkinsj.kontakt@gmail.com
tel: 797 718 843